ΘΩΡΗΚΤΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ EVENT ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ

Γράφει η Άρια Σωκράτους

Πόσο μου λείπει η φωνή της μοναδικής και αθάνατης Μαλβίνας να διαπερνάει σαν όαση την ξερή έρημο της αμορφωσιάς, της αρχοντοχωριάτικής νοοτροπίας και της ψευτογκλαμουριάς που εξαπλώνεται ολοένα και πιο απειλητικά σαν επιδημητική νόσος στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο, δεν μπορώ να το εκφράσω με λόγια.

Πώς θα μπορούσα άλλωστε να περιγράψω έστω και με τον απύθμενο πλούτο της ελληνικής γλώσσας τη διανοητική ευφυία και την απίστευτη διορατικότητα αυτής της γυναίκας που ούτε η ίδια δεν είχε αντιληφθεί πόσα χρόνια μπροστά ήταν από την εποχή της;

Η αλήθεια είναι πώς πάντοτε έτρεφα μια ιδιαίτερη αδυναμία στην αξέχαστη Μαλβίνα Κάραλη, σε αυτή την απερίγραπτη και ιδιαίτερη προσωπικότητα με τον τσεκουράτο και γεμάτο οξύνοια εμπεριστατωμένο λόγο και αυτό το σπάνιο, το τόσο οξυδερκές μυαλό που βγαίνει ένα κάθε μία χιλετία.

Τότε, λίγα μόλις χρόνια πριν, όταν ακόμη κάποιες αξίες διατηρούνταν ατόφιες και ακμαίες, όταν άνοιγες την τηλεόραση σου και έβλεπες μορφές σαν την Μαλβίνα Κάραλη και την Λιάνα Κανέλλη να σε ξυπνούν από τον λήθαργο και την χειμέρια νάρκη σου, να σε ωθούν να αφήσεις την άνεση του καναπέ σου και τις χνουδωτές παντόφλες σου και να βγεις εκεί έξω να παλέψεις για την αξιοπρέπεια σου που κάποιοι σφετερίζονται.

Τι οξύμωρο σχήμα σε σχέση με το σήμερα που πατάς το έρμο το τηλεκοντρόλ και όσο ζάπινγκ και να κάνεις δεν έχεις σωτηρία! Στο αριστερό παράθυρο πάνω δεξιά ξεπηδάει μια σιλικονάτη ξανθιά με πλούσια τα ελέη του κυρίου ενώ στο δεύτερο δεξιά βλέπεις μια μοντέλα ανορεξικού τύπου να κλωθογυρίζει βαριεστημένα το μαλλί της και να πετάει μαργαριτάρια για το πιο ιν στέκι της πόλης.

Αλλάζεις κανάλι και βλέπεις διατηρητέες κυρίες στην ηλικία της Ακρόπολης να σέρνουν το χορό παρέα ντελικάτες δεσποινίδες των οποίων το μίνι φτάνει στον αφαλό. Που; Πάνω στο θωρηκτό Αβέρωφ. Ναι, σωστά ακούσατε, δεν κάνατε κανένα λάθος. Στο ίδιο και απαράλλαχτο ιστορικό θωρηκτό Αβέρωφ, το οποίο υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, τον Οκτώβριο του 1912, με την έναρξη του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια, κατέλαβε τη Λήμνο και τον ορμό του Μούδρου, κατέλαβε το Άγιο Όρος και τα νησιά του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου.

Στο ίδιο Αβέρωφ, το οποίο το 1922  βρέθηκε στα Μικρασιατικά παράλια για να βοηθήσει στη μεταφορά των στρατευμάτων και του ξεριζωμένου ελληνικού λαού.

Πάνω σε αυτό το ένδοξο μνημείο της ελληνικής ιστορίας τώρα κάνουν γαμήλια πάρτυ, απλώνουν σωρηδόν τα κουφέτα και τους μπουφέδες εκεί όπου ακόμα βρίσκεται το αίμα των ηρώων και νεαρές αμόλυντες και άσπιλες κορασίδες χορεύουν με αισθησιασμό και ποζάρουν με ηδυπάθεια μπροστά από τον φωτογραφικό φακό.

Δηλαδή πέστε μου! Πού βλέπετε εσείς το κακό;Βγήκαν οι άνθρωποι να διασκεδάσουν και εσείς λυσσάξατε. Δεν ντρέπεστε να σπιλώνετε το όνομα της οικογένειας αυτής που είναι άγιοι άνθρωποι και μέχρι και φιλανθρωπικό ίδρυμα έχουν δημιουργήσει προκειμένου να βοηθήσουν τους αναξιοπαθούντες πτωχούς συνανθρώπους τους;

Φυσικά για το γεγονός ότι η δημιουργία αυτών των ιδρυμάτων είναι φοροαπαλλάξιμη για τις εφοπλιστικές και όχι μόνο εταιρίες ούτε λόγος να γίνεται!Το κάνουμε γαργάρα όπως και τόσα άλλα θέματα της επικαιρότητας.Βολεύει και προπαντώς συμφέρει.

Καλά να μας κάνει η κυρία εφοπλιστού που μας στέλνει όλους στους ψυχιάτρους για group therapy. Ότι και να πεις το χρειαζόμαστε. 

Αλήθεια φίλτατη κυρία  ποιόν μας συστήνετε εσείς; Όχι πάντως αυτόν που επισκέπτεστε εσείς επειδή από ότι βλέπω δεν κάνει και πολύ καλή δουλειά. Ευχαριστούμε πάντως για την ευγενή χορηγία σας. Σας είμαστε υπόχρεοι. Διατελούμε μετά τιμής και με το καλό και τα βαφτίσια των εγγονιών σας στην Ακρόπολη.

Αχ Μαλβίνα και να μπορούσες να σηκωθείς έστω και για λίγο.....